Ескерткіш алдында!
Ел басына кыйлы күн болғанда мың.
Өзгелерге бермеген қолдан бағын.
Жүрегімнен сендерге жыр үзейін,
Отан үшін оққа ұшқан оғландарым!
Қаны сіңіп ерліктің қара жерге.
Қатын жолда қалдығой бала белде.
Оққа төсеп кеудесін шахит болған,
Сендердей кім жанашыр саналы елге?!
Келмес өмір өткеннен оралып бір.
Отан ана дін аман оңалып тұр.
Қызыл қаннан қаңсырап қалған дала!
-Қызыл гүлге құшағы оранып тұр.
Қуанышты көңілден-талақ қылып.
Өшпес ізін ерлікке балап тұнық.
Жанарыма жас алып ойға баттым,
Ескерткішке мен үнсіз қарап тұрып!
Жүрегім бақытты екен
Бір өзім қалып қойып тыныш маңда,
Түндердің тұңғиығын бойлай терең.
Есімнен шығаруға тырыссамда,
Мен сені ойлай берем!
Ойран салса қызғаныш кеп іргемде,
Жанымның дертін мұңын жояды өлең.
Мен сені ұмытамын деп жүргенде,
Сағынып қоя берем.
Сырларымды ішіме бұғып сөнсем,
Өкпе назын ысырып нала денем.
Саған ұқсас өзгеден қылық көрсем ,
Ұнатып қала берем.
Орын қалса кей кезде бос жанымда,
Бір бүйрегім кетеді бұрып саған.
Сен жайлы сөз қозғаса достарымда,
Кідіріп тұрып қалам.
Бойымнан от жігерлі күшім кеміп,
Кей кезде мүлгіп мұңға батып кетем.
Мені әлі ұмытпаған түсіме еніп,
Жүрегің бақытты екен!
Тулап қаным бойымнан қашып еппен,
Таудан тастан тәтті дәм татты шекем.
Жүрегіңді өзіне ғашық еткен,
Жүрегім бақытты екен!
Шын сүюдің өзі бақыт бағалы!
Кеудесіне гүлден алқа тағып уақыт өткелі,
Күндей болып көктегі.
Жадырайды,-енді бірде жабырқап...
Қол жеткізбей ізгі арманым,
Өткенге өшпес із қалғанын,
Баяндайды ғашық жүрек өкпелі!
Талай-талай артқа тастап қуанышты күлкіні,
Өңі солып күзбен бақтың құрып кетті құлқыны.
Оранғанда көктем гүлге,
Қол ұстасып өткен бірге,
Күннің бәрі сағыныш боп қалып жатыр бұл күні!
Жеткізбейді бақыт қолды созсаңдағы қаншама.
Жақынырақ тұрып алып тамсана.
Бар сенімің сезіміңмен бірге сөніп қалса да.
Есіңе ал күні-түні,
Бойды билеп үміт үні,
Шын сүйдіңбе оны ойлаудан шаршама!
Ғашық жанға кезігеді сынға толы қатал жол.
Қолың мейлі жетпесе де сезіміңе адал бол.
Соған арнап ән жырыңды,
Гүлдендіріп тағдырыңды,
Сүйсең ғана!-мұратыңа жеткізеді адал жол.
Кейде ол жансыз өмір алдың тұманданып кетеді.
Жалғыздықтың билеп алып жетегі.
Қызғанасың жарылардай,
Қызбалықтан арыла алмай,
Сабырыңның қысқа болып жеңі менен етегі.
Сыймай кетіп ет жүрегің кеудесіне бұрынғы.
Солқылдады, соққылады іштен тынды бұғынды.
Сезім жүрек көзін ашқан,
Әр күніңнің өзі дастан,
Кім өзгертпек ғашықтарға сай келетін ұғымды?!
«Бірін-бірі шын сүйгендер-тар өмірге жалалы».
-Талайлардың жүректері міне осыдан жаралы.
Сезімді адал қорғаса -да!
Мәңгі бірге болмаса -да!
Шын сүйгеннің өзі бақыт бағалы.
Жол
үстіндегі ой!
Ақкөл сенің бүгін маған орыныңда бағалы.
Ту сыртыңнан бұл ақының қыймай өтіп барады.
Маған қарап көше үйлерің сағынышқа малынып,
Мосттыңның қабағына мұң қатып тұр жаралы.
Бала кезден өспесемде,тұрмасамда бірер күн.
Саған деген сезімімді сенен басқа білер кім?
Автобуста кетіп барам арманымды арқалап,
Қыймай-қыймай көзімменен шығарып сап жүрегім.
Сезім, сертім сенен қуат алып берік бекінсін.
Саған деген сағынышым өстіп өсіп жетілсін.
Жердің көркі гүл емеспе!-гүлсіз дала жетімғой!
-Ол бір жансыз сенде менің жүрегімдей жетімсің!
Қыс
Қыс келіп аяз жанды қыстағанда.
Аңсайсың жазды салқын суық күнде
Шы тынап шымшып қолдан ұстағанда
Қайдасың күн шуағы жалын шілде?!
Күн ысып аптабына шыдай алмай
жүруші ек өзен суда қалқып балқып
Жүгіріп ақ жауында құмар қанбай
Зулайсың көз алдымда уақыт шалқып.
Тіршілік дала гүлге оранғанда
Сағынған қайда әсем құстар әні
Қыс өтіп жазым қайта оралғанда
Кірер ед өңі ашылып жердің сәні.
Табиғат ауыр мұңнан күрсінеді
Тіріліп көктем келіп бүр жарғанша
Бұлт жаппа күн шуағы күлсін енді
Қар басып қабақшытып жылағанша.
Өмір
Қайран өмір,жалған өмір,тар өмір
Жақсығада жаманға ида жар өмір
Біреулердің қуанышы тасыған
Біреулерге өкінішің бар өмір
Жұмбақ болып сырың жатыр бұғылып
Жатыр екен сырларыңды кім ұғып
Бұл өмірде өз жолынан жаңылып
Соқпағында біздер жүрміз сүрініп
Көңіліммен арнап әсем жырымды
Әй дүние маған айтшы шыныңды
Адал заман адамдықпен ар қайда
Жоғалттықпа иман дейтін ұғымды
Жанар жасқа жүрек мұңға ұрынды
Әлдилеші бауырыңдағы ұлыңды
Қадіріңді дер кезінде біле алмай
Өмір қашан түсінеміз құныңды?!
Апама!
Бесігімді тербеткенде әнге бөлеп жанымды
Аппақ сәби жөргегінде аялаған тәнімді
Мейірімді нұр жүзіңмен тәтті ұйқымды күзеткен
Ести бергім келет апа сенің сағым әніңді.
Сенің көзің мөлдіреген жанға жылу төгетін
Еркелеткен ембе сөзің жанға қуат бөлетін
Әжімдерің ой салатын жанарыңда ауырлық
Дүниенің ақ-қарасын шаштарыңнан көретім
Білем бәрін мәңгі есімде ертегі сыр шерлерің
Әндеріңмен жүрегімді жүрегімді тербедің
Аппақ көңіл кір шалмаған жылы жарқын жүзбенен
Сыйпаушы едің алақанмен маңдайымнан сен менің
Қазір жүрмін сенен алыс әнсіз мұңлы жырақта
Маңдайымды сыйпайды кеп дала желі бірақта
Жоқ болсаңда бұл өмірде мәңгі барсың жүректе
Жүрегіммен тілдескенде кейде аламын жылапта!
Өмір
Мына өмір тым аяқсыз келте еді
Жүрегімді осы бір күй шертеді
ойлап досым бір қарашы үңіліп
Еріншектің бітпейді екен ертеңі
Екі иығыың екі сайтан ауырлық
жалқаулығың жүрсе жанды ауыртып
Алла бізге жаратқанба ұйқыны
Дүниеге көз ашырмас жау қылып
Тәнің қанған жаның қанбас өмірме
Өтемізбе қарсыласпай өмірге
Басқан сайын қаламызба мүжіліп
Мүжілгенді сүймейдіғой өмірде.
Шолпан апайға арнау!
Көңіліне еш кірбің сақтамаған,
Дем берген құлазыған шақта маған,
Анамдай аяулы ұстаз Шолпан апай!
-Сіздей жан барына мен мақтана алам.
Ізгілік нұр жүзінен жарқылдаған,
Өзіңсіз мына коледж салқын маған.
Барша адам үлгі тұтар бойыңызда,
Мейірім мол жүректен сарқылмаған.
Көңіліміз бұл жақтан жүдер дедік.
Сіз барда еш жүлдені жібермедік.
Демеп жүрер сіздей жан болмаса егер,
Қазақпыз деп жігерлі жүрермедік?!
Жылағанға көңілін бір жүдеткен.
Баршаға тең қарайтын бір жүрекпен.
Уақытымыз уайымға малынады ау!
-Өзіңізсіз коледжде бір күн өткен.
Ақылмен парасат боп сенгеніңіз,
Жеңілістен көп болып жеңгеніңіз.
Жыйырма төрт жыл осы алтын ұяңызға,
Сіңді қанша абырой еңбегіңіз.
Бүгін таң көркейіп тұр сол гүлбағың.
Сезсекте ет жүректің солқылдарын.
Біздер де қыймастықпен қабылдаймыз,
Тәңірдің басқа арнаға жол қылғанын.
Қайтейін көңілімнің құр тасқанын,
Сезімім арасында тұр жақшаның.
Анда санда сағынып кеп тұрыңыз!
-Өңін қайта кіргізіп гүл бақшаның.
Қыс, көктем, бір мақсатқа қол тірейміз,
Сіз жоқта да күркірер сол дүлей күз.
Жаңа қызметке жемісті бағыт берер!
Сізге шын, аппақ адал жол тілейміз!!!
Аман болсын елімнің ұландары!
Дәуірінде жол ашқан бастап алдан,
Дара туған, өр халық басқалардан,
Мен Қазақпын!-сақ пен ғұн ұрпағымын
Тарихы таста қалған!
Тағдыр жолы бас бұрған, бұралаңға,
Жанын қиған боздақтар тұр алаңда
Мен Қазақпын, Қайратпен Ерболдардай!
Сынбайтын сыналғанда.
Хиуаздай батыр қызы – батыл қандай,
Барлық әлем даңқына бас ұрғандай.
Ұлы жеңіс әперген мен қазақпын!
Бауыржан Қасымдардай!
Қайта жанып бақ жұлдыз, арай үміт,
Еркіндік алдымнан қарай күліп.
Қонған баққа бастағы жыр арнамай
Жүрегіме тағамын қалай құлып?!
Ұста сенде еңсеңді биік бекем!
Біз қазақпыз бұл күнде биіктеген.
Түбі түрік, текті ұлт! – Алаш елім
Мен сені сүйіп өтем!
Ақыны ақиқатты айтар анық,
Толағай тағдыр сыннан тайсалмадық.
Барлығын кешіп өтіп, жеңіп шыққан
Мен үшін жоқ, қазақтай қайсар халық.
Тек бірлік пен татулық ұрандары,
Тарқамаған шаттықтан жыр ән бағы.
Халқымның бар байлығын қорғап тұрған,
Аман болсын елімнің ұландар!!!
Қазақпын!-мақтанышым!
Дәуірінде жол ашқан бастап алдан,
Дара туған өр халық басқалардан.
Мен қазақпын!- сақпен ғұн ұрпағымын!
-Тарихы таста қалған.
Тағдыр жолы бас бұрған бұралаңға,
Жанын қйған боздақтар тұр алаңда.
Мен қазақпын Қайратпен Ерболдардай!
Сынбайтын сын алғанда.
Хиуаздай батыр қызы батыл қандай
Барлық әлем даңқына бас ұрғандай
Ұлы жеңіс әперген мен қазақпын!
Бауыржан Қасымдардай!
Ақыны ақихатты айтар анық
Толағай тағдыр сыннан тайсалмадық
Барлығын кешіп өтіп жеңіп шыққан
Мен үшін жоқ қазақтай қайсар халық.
Қайта жанып бақ жұлдыз арай үміт
Еркіндік тұр алдымнан қарай күліп
Қонған баққа бастағы жыр арнамай
Жүрегіме тағамын қалай құлып?!
Ұста сенде еңсеңді биік бекем
Біз қазақпыз бұл күнде биіктеген
Түбі түрік текті ұлт Алаш елім
Мен сені сүйіп өтем!
Комментариев нет:
Отправить комментарий